abcmilosci.pl

Dzieci mają obowiązki

Dzieci, jak wszyscy mają swoje obowiązki. Z racji tego, że dorastają i dopiero poznają świat, że duży wysiłek wkładają w proces uczenia się w szkole, jak i zdobywanie umiejętności życiowych, obowiązki te są inne niż dorosłych. Kardynał Wyszyński spogląda na życie dzieci z różnych perspektyw: – Żyjecie w rodzinie, gdzie jest tatuś, mamusia, rodzeństwo; żyjecie w Kościele Chrystusowym, gdzie są Biskupi i kapłani, gdzie mieszka Chrystus. Macie tam swoje prawa, ale też i obowiązki. Żyjecie w społeczności zwanej narodem i państwem, a więc wśród innych ludzi, którzy są naszymi rodakami, naszymi bliźnimi. Wobec nich też macie różne obowiązki.

Uświadamia, że wszystko, z czego korzystają, jest dziełem innych ludzi. To mobilizuje do wdzięczności, ale i poszanowania dóbr i ciężko pracujących dorosłych.  – Znajdujecie się w zorganizowanym, ale jakże trudnym i złożonym życiu codziennym – pisze Ks. Prymas. –   Korzystacie z najrozmaitszych urządzeń na ulicy, na kolei, w autobusach, w tramwajach. Korzystacie z usług innych ludzi, którzy na Was pracują w fabrykach, czy w warsztatach. Korzystacie z opieki i wychowania rodziców, kapłanów, wychowawców i nauczycieli. Naokoło Was jest gromada ludzi, którzy ciągle pracują na Was.

To uświadomienie, że ktoś musi wykonać pracę, że nic nie zdobywa się tanim kosztem, można z powodzeniem skierować i do dorosłych. Tym bardziej dziecko od początku powinno wdrażać się do pracy społecznej i współodpowiedzialności. – Gdy Cię zapytam – kontynuuje Prymas Wyszyński – kto dał Ci bułkę do szkoły, odpowiesz, że mamusia. Ale gdy Cię zapytam, kto tę bułkę upiekł, to już trzeba pomyśleć o innych ludziach, którzy to zrobili. Gdy zapytam, skąd masz piękne ubranko, odpowiesz, że mamusia się postarała. Ale gdy zapytam, kto zrobił to ubranko – to nie umiałbyś nawet obliczyć tych wszystkich ludzi, którzy pracowali, by powstało twoje ubranko, kapelusz, wstążeczka, czapka, czy garniturek.

Dopiero ta świadomość połączona z sumiennym wykonywaniem obowiązków w domu, w szkole, wobec rodziców i wychowawców może pomagać w dobrym przygotowaniu młodego człowieka do życiowych zadań. Mówi, podsumowując rozważania Ksiądz Prymas: – Ogromna liczba ludzi nieustannie ciężko pracuje na to, byś Ty miał wszystko, co Ci potrzebne. Otóż, wobec nich mamy obowiązek szczególnej miłości, wdzięczności i sprawiedliwości.

Ważne jest również szczegółowe określanie roli dzieci w rodzinie. To przede wszystkim zadanie rodziców, ale Prymas Wyszyński podczas spotkania sam nawiązuje z nimi konwersację: – Dzieci Kochane, pragnąłbym, abyście to dobrze wiedziały, że Wy też macie obowiązki, które powinniście wykonać. Chciałbym też od Was usłyszeć, jak Wy te obowiązki rozumiecie.

Osobista asystencja rodzica i wychowawcy, wdrażanie do wypełniania zadań zgodnie z wiekiem i możliwościami dziecka to zadanie dla osób kształtujących młode pokolenie.  

Na podstawie: Jesteśmy wielką Bożą rodziną. Kazanie do dzieci podczas wizytacji kanonicznej par. św. Wojciecha, Warszawa, 19 kwietnia 1964